محمد باقر كلاهى اهرى

» - بوى شنبليله مى دن

-         ديدم ! ديدم !

-          بوى نون بيات و كرباس كهنه مى دن

-          مى دانم ! مى دانم ! مى دانم !

-          بوى شير ترشيده مى دن

-          شنيدم ، شنيدم ، شنيدم

بوى اى پيرمردها را شنيدم

با اين قوطى هاى نيتروگليسيرين !

-         و صبح زود مى آين ، به هم مى رسن

ريسه مى رن با همديگه دور پارك

-         و كارشان اينه با اين دست و پاى شل

-          مثل بچه ها مى شن آدما آخرش

-         سلامتى باشه ! پس اولاد ، آدم بزرگشون

كرده براى چى ؟!

-         كه واستن و بپرسن از سوپر سر كوچه :

كريم آقا ، بابام اينجا نيس

-         اينجا هس ، انتهاش گفته بگويم اينجا نيس

-          ها! پس لابد دوباره رفته تو جلداى

كه بگه اى كاش…

-         ها! ميگه اى كاش نون قندى بودم

 اى كاش كاغذ رنگى بودم

اى كاش ميخى بودم كنار اى تله موش «